Nederland kent een grote groep tekenaars die de actualiteit met lef, humor en vakmanschap te lijf gaat. Het organiseren van een prijs is slechts één manier om daar aandacht voor te vragen. In de serie Inktspotlicht bevragen we kunstenaars over het verleden, heden en toekomst van hun tekenkunst.
Deze keer schenken we aandacht aan Renkse van Wanroij, ook wel bekend als @Dokter_Ren op Instagram. Een zelfverklaarde “blije amateur”, die al blij is met 5 likes op het sociale platform. Niettemin heeft ze daar de interesse gewekt van mensen uit het cartoonwereldje. Ren heeft een eigen maatschappelijk perspectief (dat van de zorgverlener) en een eigen stijl (heel, heel veel puntjes!). Hoe is ze ooit begonnen en wat zit er nog in het vat voor de arts met tekenpen?
Verleden
Ik teken eigenlijk al mijn hele leven. In 1999 heb ik zelfs een jaartje op de kunstacademie gezeten. Dat was niet echt een succes. Aanvankelijk schilderde ik meer, maar ik heb ook veel andere dingen waar ik van houd (dingen naaien, borduren, etc). Inmiddels maak ik het meeste met pen en inkt.
Mijn zus stimuleerde mij om het werk op insta te zetten. Daardoor verdwijnen niet alle tekeningen ongezien in m'n la. Ik heb wel duizenden tekeningen in die la, veel meer dan op insta staan.
Dat met die puntjes had ik bedacht, omdat ik bij andere tekenaars zag dat die hun tekeningen bewerkten in tekenprogramma’s, dat ze een soort egale achtergrond maakten. Dat wilde ik ook wel, zodat de stripfiguurtjes meer naar de voorgrond komen. Ik probeerde wel eens met gewassen inkt een egaal grijze achtergrond te maken, maar dan kreeg je al gauw vlekken. Ik ben niet zo bedreven met de computer, dus zo kwam ik op de stipjes. Bijkomend voordeel is dat ik lekker uren stipjes kan zetten. Betere mindfullness is er niet.
Heden
Ik ben huisarts. Dan moet ik altijd aan Jambers denken: “overdag was zij een brave huisarts, maar in de avonduren…”. Dat is een prachtig beroep. Ik heb echt veel lol met de patiënten en mijn collega’s. Het is een mooie manier om ook buiten je eigen bubbel te kijken.
Tekenen is stoom afblazen. Muziekje aan, lekker tussen mijn troep in de Ren-cave. Soms tekenen mijn kinderen met me mee. En we doen ook wel eens andere dingen, zoals stopmotions maken of met hout of stof knutselen.
Die niet werk gerelateerde tekeningen zijn vaak wel een beetje politiek getint. Trump is inderdaad een favoriet onderwerp. Hij is zo ongeveer de personificatie van hoe het wat mij betreft niet moet. Hij roept echt, wat ze in de psychiatrie noemen, ‘tegenoverdracht’ op. Het is niet alleen dat hij gekke dingen doet, maar het roept ook zo’n stekelige reactie op bij anderen, zeker bij mij. En die reactie is natuurlijk ook bijzonder. We geven hem allemaal een podium. In kleinere vorm zie je dat natuurlijk ook overal om je heen.
Toekomst
Ik heb weleens strips opgestuurd naar Medisch Contact en H&W (Huisarts en Wetenschap). Daar is ook wel wat ingekomen. Dat smaakte naar meer, dus ik heb gevraagd of ze niet vaker een cartoon wilden plaatsen, maar de tekeningen vielen ‘niet bij iedereen even goed’, was het commentaar. Dat merk ik wel vaker. Artsen vinden mijn strips niet altijd even leuk. Zoals een bevriende collega ooit tegen me zei: “niet iedereen snapt jouw gevoel voor humor”. Dat kan ik ook begrijpen. Het is wel altijd mijn droom geweest iets met mijn hobby te doen naast mijn werk. Er zijn alleen zo veel goede cartoonisten en tekenaars!